Waarom is dat zo’n probleem? Uw leden kunnen toch gewoon duurzame gasolie bijmengen?

Ja, technisch is dat mogelijk. We zijn in overleg met andere partijen over de kwaliteit daarvan, want daar zijn nog vragen over. Maar dit brengt wel kosten met zich mee. Waarschijnlijk tussen de tien en twaalf cent per liter.

De verplichting geldt in België en Duitsland toch even goed?

Ja, maar daar gaan ze er anders mee om. Het lijkt erop dat in Duitsland de uitstoot van de binnenvaart en het wegvervoer worden samengevoegd. Daarmee lossen ze het eigenlijk administratief op, want het wegvervoer levert een grotere bijdrage dan op grond van de FQD vereist is. De binnenvaart kan dan van die overprestatie gebruik maken. Dat is voor de Duitsers niet zo moeilijk, want verhoudingsgewijs stelt de binnenvaart daar veel minder voor dan in Nederland.

En de Belgen?

Die lijken af te stevenen op een bijmengverplichting, maar dat is nog niet zeker. Als ze daarvoor kiezen, hebben we als twee landen ten opzichte van Duitsland een probleem.

Over hoeveel ton brandstof hebben we het eigenlijk? En is het nu gasolie of diesel?

In de binnenvaart wordt meestal over gasolie gesproken, maar het is eigenlijk gewoon diesel. Er zijn wel wat kleine verschillen met de diesel die het wegvervoer gebruikt, maar het komt op hetzelfde neer. De Nederlandse bunkerbedrijven verkopen jaarlijks tussen de 1 en 1,2 miljoen ton diesel aan de binnenvaart, waarvan een deel aan buitenlandse bedrijven.

Wat is volgens u de oplossing?

Laten we dat kunstmatige schot tussen de binnenvaart en het wegvervoer weghalen. Als je zegt dat de Nederlandse transportsector als geheel aan de FQD-verplichting moet voldoen, is het eigenlijk opgelost, want het wegvervoer reduceert meer dan genoeg. Dat komt doordat men daar moet voldoen aan de veel strengere Renewables Energy Directive, de RED. De Nederlandse overheid stelt dat dit geen juiste interpretatie van de FQD-richtlijn is, maar op dit moment laten we juristen bekijken of we daar een zaak tegen gaan aanspannen.

Maar is dat wel eerlijk? Zo draait het wegvervoer toch op voor het probleem van de binnenvaart?

Nee, want het wegvervoer hoeft hier niks extra voor te doen. Je maakt alleen gebruik van iets dat nu niet benut wordt. Daar zie ik niets oneerlijks in, het is alleen maar logisch om het zo te doen. Overigens zullen we evengoed zien dat er dan bijgemengd gaat worden in de binnenvaart, omdat er klanten zijn die dat willen. Dat levert dan weer verhandelbare emissierechten op waarmee andere bedrijven aan hun verplichting kunnen voldoen. Maar of je nu bijmengt of rechten koopt, het resultaat is een hogere prijs.

Maar de energietransitie gaat ons toch gewoon allemaal geld kosten?

Klopt, maar wat we niet willen, is dat we in Nederland de klant wegpesten, die vervolgens over de grens volledig fossiele brandstof koopt.

Heeft u TLN al gevraagd wat die van de overprestatie-oplossing vindt?

Nee, maar het is niet zo dat de binnenvaart gratis meelift. Het wegvervoer valt nu eenmaal onder die hogere RED-verplichting, de binnenvaart niet. Dat komt misschien overigens nog wel, mogelijk wordt dit in 2025 gelijkgeschakeld.

U stelt de Staat aansprakelijk voor de schade die uw leden lijden. Is dat niet voorbarig? Het leed is nog niet eens geschied.

Nou, leden merken nu al dat klanten voor het komende jaar geen contacten willen afsluiten omdat ze niet weten wat de prijs vanaf januari wordt. Dat is weliswaar geen schade in de zin dat er nu al verlies wordt geleden, maar ze weten nu al dat de verkoop in het eerste kwartaal lager wordt.

Ik begrijp dat sommige leden op acties broeden. Waar moeten we aan denken?

NOVE concentreert zich op het juridische traject. Maar we horen dat leden nadenken over een leveringsstaking, bijvoorbeeld door niet meer aan de overheid te leveren. Een ander idee is om langzaam te gaan varen met de bunkerschepen.

Volgens mij loopt u de deur van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat plat. Zit er beweging in?

De communicatie met het ministerie loopt goed, maar dat kan door het politieke proces niet zo veel meer doen. Onze hoop is er nu op gevestigd dat de Tweede Kamer de minister op andere gedachten brengt en voor uitstel kan zorgen, zodat we afspraken met de buurlanden kunnen maken.