De uitstoot in de Chinese grote steden is gigantisch en de luchtvervuiling navenant. De Standaard 5, vergelijkbaar met de Euro 5, is al twee keer uitgesteld. De Chinese overheid wil op zich wel, maar lukt het niet om olieraffinaderijen te verplichten om ontzwavelingsinstallaties te bouwen. De olieraffinaderijen willen dat wel doen, maar dan alleen als de kosten doorberekend kunnen worden aan de eindgebruiker of de overheid. En dat wil de overheid weer niet. Ondertussen komen er ieder jaar zo’n 8 miljoen vervuilende motorvoertuigen bij in China. Bij andere modaliteiten is het niet veel beter. Zo varen de meeste binnenschepen nog op sterk vervuilende diesel.

Het is frappant dat er nog relatief weinig internationale (media)aandacht is voor het milieuprobleem in China. Nu de impact van dat land groter wordt dan dat van de Verenigde Staten, zou je verwachten dat de aandacht ook toeneemt. Dat er ook meer te lezen valt over het beleid en de politieke perikelen in China. Maar nee, de regering van Obama krijgt nog steeds veruit de meeste aandacht van de landen buiten Europa. Misschien heeft het er mee te maken dat we nog weinig kennis nemen van de cultuur van het land. Zo kijken we niet of nauwelijks naar Chinese films of luisteren we naar Chinese muziek. Volgens sommige media-deskundigen maakt dat ander Chinees nieuws ook minder interessant.

Echter, juist in deze tijd is het van belang ook op zijn minst kennis te nemen van de rijke Chinese cultuur en van de sociale omgangsregels. Zeker nu het land zich steeds meer open stelt naar de rest van de wereld. In het zakendoen is het immers niet alleen belangrijk dat er een goed product geleverd wordt. Ook de vraag of de communicatie makkelijk verloopt en hoe hoog de gunfactor is, is minstens net zo belangrijk. Wellicht nog wel belangrijker. Het gebeurt regelmatig dat een Europese zakenman of vrouw zich iets permitteert in de communicatie waar je in eigen land mee wegkomt, maar in China zeker niet. Zo verdwijnen potentieel goede handelsovereenkomsten in de papierversnipperaar. Oprechte interesse, goede voorbereiding waarbij je je in je handelspartner hebt verdiept en niet het gevoel uitstraalt dat jouw cultuur beter en ontwikkelder is dan die van hen. Dat is het halve werk. En wellicht mogen we dan ook meedenken met hun milieuproblematiek. Als we dan tenminste dat belerende Nederlandse vingertje achterwege laten.