Voorafgaand aan het schrijven van deze column heb ik mij vooral met het micro-klimaat bezig gehouden. Voor het eerst in jaren kon er weer op grote schaal geschaatst worden. Toeristen twitteren zelfs mooie plaatjes van schaatsen op de grachten. Het is heerlijk om weer een winter mee te maken met snijdende oostenwinden en een groeiende ijsvloer.
Klimaat is echter ook een serieuze zaak. De lange termijn trend is duidelijk en onontkoombaar en zal tot actie moeten leiden. De noodzakelijke aanpak van de klimaatverandering wordt in Nederland breed gedragen. Dit zal de komende jaren een flinke invloed op de logistieke sector hebben. Snelle en rigoureuze maatregelen zijn immers noodzakelijk om de klimaatdoelstellingen te halen. De doelstellingen uit het klimaatakkoord van Parijs (40% daling van de CO2 uitstoot) zijn inmiddels door het kabinet overgenomen en zelfs aangescherpt. Afgelopen week heeft het Kabinet het startschot gegeven om in een periode van 12 (!) jaar de CO2 uitstoot met 49% terug te dringen. Om een idee te geven van de impact; dat is dus ruim binnen de economische levensduur van schepen en maar anderhalve cyclus van investeringen in trucks.
Om dit ambitieuze doel te bereiken, moet er nog voor het einde van het jaar een breed Klimaatakkoord liggen met concrete afspraken over CO2-reductie. De afspraken worden gemaakt binnen vijf sectoren, waaronder mobiliteit. Nu al is duidelijk dat dit pijn gaat doen. Kostenstijgingen van energie en ingrijpende maatregelen zijn nodig om de doelstellingen te realiseren. Alle vervoerswijzen zullen de gevolgen hiervan ondervinden, maar gelukkig kan het bedrijfsleven via de sectortafels meepraten over de uitwerking van het maatregelenpakket.
Het lijkt er op dat de sectorvertegenwoordigers hun verantwoordelijkheid daar niet uit de weg gaan. TLN publiceerde onlangs het position paper Duurzaamheid, waarin de ambitie is vastgelegd om in 2030 een halvering van de CO2 uitstoot van het wegvervoer te realiseren. Mooi in lijn dus met de opgave voor de sectortafel mobiliteit. Ook evofenedex als vertegenwoordiger van de verladers beweegt in die richting. Tot verwondering van veel deelnemers aan de recente raadsdebatten in Maastricht en Eindhoven over milieuzones en emissievrije zones heeft evofenedex laten weten dat het reëel is om in 2030 al het vrachtverkeer in binnensteden volledig emissieloos uit te laten voeren. Kortom, met de intenties zit het wel goed, er lijkt een brede coalitie mogelijk voor een klimaatakkoord vanuit de logistieke sector.
De financiële gevolgen hiervan zijn nog wat minder inzichtelijk. Forse investeringen zijn immers nodig om de overgang naar zero emissie bestelverkeer in 2025 (ambitie grote steden) en naar zero emissie zwaar verkeer in 2030 mogelijk te maken. Niet alleen in voertuigen maar ook in de benodigde infrastructuur voor het laden. Daar staat tegenover dat de operationele kosten van de nieuwe generatie bestellers lager zullen komen te liggen. Ook mag verwacht worden dat alle maatregelen in de transitieperiode naar de nieuwe situatie ook zullen leiden tot een daling van de waarde van het bestaande wagenpark. De eerste beweging in deze richting is inmiddels zichtbaar. De week werd bekend dat de prijzen van tweedehands dieselvoertuigen aan het dalen zijn als gevolg van de opkomst van milieuzones en dieselgate. Het is daarom verstandig om bij nieuwe investeringsplannen nu al vooruit te kijken naar deze grote veranderingen, en misschien al binnen enkele jaren de overschakeling naar schone technologie te maken. Samenwerking met zowel de voertuigindustrie als de financiële sector lijkt een voorwaarde. Een mooi thema om aan de sectortafel te bespreken.
