Net voor het eind van het jaar hebben de kapitein en de eerste stuurman van het in augustus 2020 gestrande bulkschip nu hun straf van 20 maanden gevangenisstraf te horen gekregen. De uitgesproken straf betekent in de praktijk een spoedige bevrijding omdat de mannen al langdurig in voorarrest hebben gezeten. De schuldbewuste zeelieden, die erkennen dat de ‘Wakashio’ destijds op een rif voer doordat zij aan boord een feestje aan het bouwen waren geweest en te diep in het glaasje hadden gekeken, zullen 2022 weer grotendeels in vrijheid kunnen leven.

De ongelukken met de ‘Ever Given’ en de ‘Wakashio’ hebben onder meer met elkaar gemeen, dat beide de inspiratiebron vormden voor een kinderboek. Ryan Petersen, ceo van de Amerikaanse expediteur Flexport, zoomde met zijn vertelling ‘The big ship and the little digger’ in op de avonturen van het containerschip en de kleine graafmachine die manmoedig probeerde om de reuzenboot los te graven, terwijl een Mauritiaanse spirituele schrijfster in haar boek ‘Wakashio’ beloofde dat moeder natuur vast en zeker een oplossing zou vinden voor de schade die de plakkerige stookolie uit het vaartuig toebracht aan het eiland. Op de cover van haar boek zien de jonge lezertjes een sip kijkende ‘Wakashio’ in de golven verdwijnen onder het toeziend oog van een inktvis, een schildpad en drie geschrokken kinderen.

Met Mauritius, het eiland met de witte stranden en azuurblauwe wateren dat in de zomer van 2020 ten onder dreigde te gaan aan de inktzwarte scheepsramp, lijkt het, volgens een verhaal dat de plaatselijke journalist Khalil A. Cassimally afgelopen zomer publiceerde, redelijk goed te komen. Moeder natuur bleek inderdaad sterk: volgens Cassimally voltrok zich enige maanden na de ramp als vanouds een spectaculaire ‘onderwatershow’ waarbij het koraalrif op grote schaal eitjes losliet en nieuw koraal werd geboren. Ook tientallen lokaal opgezette conservatieprogramma’s hebben geholpen om de natuur van het tropische eiland te redden. Premier Pravind Jugnauth van Mauritius kon een week voor kerst met een kleine ceremonie zelfs een nieuwe Unesco-erkenning vieren voor een de natuurreservaten van zijn land, de Black River Gorges. De belangrijkste reden dat toeristen de afgelopen tijd wegbleven, waren niet met olie besmeurde stranden maar dat vermaledijde coronavirus. Wel een trieste parallel met de ‘Ever Given’ is, dat de bergings- en schoonmaakoperaties van de twee schepen mensenlevens hebben gekost.

Zeker een ramp voor de natuur is het ongeluk met de ‘X-Press Pearl’ geworden, het vrachtschip dat eind mei brandend opdook voor de kust van Sri Lanka en begin juni zonk. Het schip vervoerde 1500 ton plastic korreltjes, ‘nurdles’, en volgens de VN zorgde de scheepsramp daarmee voor de grootste plasticlozing uit de geschiedenis. Honderden tonnen spoelden al aan op de stranden van Sri Lanka, en volgens de lokale milieubeschermster Asha de Vos is het een honds karwei om de rest terug te vinden. Door de brand zijn veel van de korreltjes onherkenbaar geworden als plastic terwijl ze nog wel steeds stoffen kunnen verspreiden die schadelijk zijn voor de natuur.

In Nederland heeft Rijkswaterstaat deze maand een programma aangekondigd om ‘samen met partners in het Waddengebied’ te zorgen voor een gecoördineerde inzet en opleiding van vrijwilligers voor mogelijke crisissituaties, onder meer omdat vrijwilligers op de Wadden zulk goed werk deden na de ramp met de ‘MSC Zoe’. Want ook al wensen we elkaar nu een voorspoedig 2022 toe, ook in het nieuwe jaar zullen ergens weer schepen stranden.