Het is een gemiste kans dat de ETS-heffing alleen in de Europese Unie wordt ingevoerd. Wij waren en zijn sterk voorstander van een wereldwijde heffing. Binnen Europa kan dit leiden tot modal shift, meer lading over de weg in plaats van over zee. Op wereldschaal is het effect lastig te voorspellen, maar het is een verstorende factor dat Europa dit invoert en de rest van de wereld niet.

Wat wel duidelijk is, is dat dit een enorme administratieve last met zich meebrengt. We rapporteren onze CO2-uitstoot al enkele jaren via het Europese MRV (Monitoring, Reporting and Verifica­tion-systeem – red.). Met een aantal klanten zijn we al contractueel overeengekomen dat ze gaan betalen zodra de ETS-heffing wordt ingevoerd. We zijn er heel stellig in dat dit geen onderwerp van onderhandeling mag zijn.

De Europese Unie wil een deel van de opbrengst via een innovatiefonds aan de maritieme sector ten goede laten komen. Door te innoveren reduceren we de CO2-uitstoot en hoeft de klant minder te betalen. Want zo werkt het systeem. Minder CO2-uitstoot is minder betalen. Daarmee is het een prikkel voor de klant om een reder te vinden die zo min mogelijk uitstoot. Het zou niet goed zijn als zo’n innovatiefonds bedoeld zou zijn om CO2-kosten te compenseren. Dan zouden we de verkeerde kant op gaan en lossen we niets op.

Het is jammer dat Brussel de ondergrens van de ETS-heffing bij schepen vanaf 5000 gross tonnes legt. Heel veel schepen in de Europese kustvaart zitten daaronder en die willen en moeten ook gewoon verduurzamen. Het is helemaal niet handig om die uit te sluiten. Zo’n grens leidt altijd tot gekunsteld gedrag om er net onder of boven te blijven, dus breng gewoon de hele sector onder de ETS. Wij willen dat die grens naar 400 gt gaat, want dan dek je nagenoeg de hele sector.’