U bent sinds uw aantreden nog weinig in de media geweest. Was dat een bewuste keuze?

Ja, we zijn daar wel terughoudend mee geweest. Ik vind dat je wel eerst verstand van zaken moet hebben voor je dat doet. Inmiddels heb ik wel het gevoel dat ik wat meer mijn eigen mening kan uiten. Daarnaast had het natuurlijk ook te maken met corona en had ik het gevoel dat we eerst intern heel wat zaken op orde moesten brengen.

Uw bedrijf is de grootste spoorvrachtvervoerder op het Nederlandse net. Kunt u wat cijfers noemen?

We zijn onderdeel van DB Cargo Group, die zo’n dertigduizend werknemers telt en in zestien landen is gevestigd. We hebben 2600 locomotieven en tachtigduizend wagons. In Nederland hebben we ongeveer 670 werknemers en vervoeren we zo’n 22 miljoen ton lading per jaar. Daarmee zitten we in Nederland op ruim 41% van het spoorgoederenvervoer.

Wat zijn jullie sterke punten?

We zijn sterk in de staal- en chemiesector, zowel met bloktreinen als met wagenladingvervoer. Waar ik heel trots op ben, is het recentelijk ingevoerde Westport-concept, dat met een vaste dienstregeling werkt. Dat omvat nu diensten tussen Rotterdam en zes bestemmingen in het achterland.

Wordt dit verder uitgebreid?

We hebben twee jaar uitgetrokken om het concept te ontwikkelen en we zijn nu ongeveer halverwege. We zien de vraag toenemen, maar we hebben echt nog wel wat groei nodig om dit helemaal door te zetten. We werken er met hart en ziel aan om verladers te verleiden.

U zegt in Nederland, Duitsland en Oostenrijk CO2-neutraal te rijden. In hoeverre merkt u dat dit een reden voor verladers is om voor het spoor te kiezen?

We zien dat ze dat aantrekkelijk vinden. Een grote klant in Beverwijk (Tata Steel – red.) heeft er bewust voor gekozen om rollen staal nu via het spoor te vervoeren in plaats van over de weg. Ook een groot staalbedrijf in Zeeland (Outokumpu – red.) probeert steeds meer via ons te vervoeren en daarmee te voldoen aan de opdracht van aandeelhouders om te verduurzamen.

Er is veel te doen om de blusinstallatie van het emplacement Waalhaven-Zuid. Hoe raakt die kwestie u?

Volgens mij gaat hier nog een probleempje aan vooraf. Het is best bijzonder dat gemeenten de vergunningen voor die emplacementen afgeven terwijl we internationaal werken. De vraag is of we het op deze manier veiliger maken. Moet je bijvoorbeeld verbieden om van locomotief te wisselen op een trein, waarin één wagon met gevaarlijke lading zit? Ik denk dat die discussie best gevoerd mag worden.

OK, maar u heeft wel te dealen met de situatie zoals die is.

Ja, we hebben het ermee te doen. We proberen ProRail zo veel mogelijk te helpen met zowel het praktische deel als met het beïnvloeden van de politiek. Maar zolang we rangeerwerk niet op Waalhaven-Zuid mogen uitvoeren, zullen we op en neer moeten rijden naar rangeercentrum Kijfhoek om het daar te doen en moeten we dus extra kosten maken. Ik denk overigens dat dit geen goed beeld van de haven van Rotterdam oproept en dat we dit in Nederland niet zouden moeten willen.

Wat bedoelt u daarmee?

Nou ja, dit is geen fijne situatie. We lopen er vaak tegenaan dat we het te doen hebben met hoe het is. Goederenvervoer is echt iets anders dan reizigersvervoer en dat zou van sommige stakeholders echt meer aandacht moeten krijgen. Ik denk aan ProRail, maar ook aan het ministerie van IenW en NS.

Heeft u een concreet voorbeeld?

In de coronatijd hadden we een periode met forse sneeuwval. De passagierstreinen waren leeg, maar wij vervoerden als een dolle, mede omdat we als vitale activiteit waren aangemerkt. En wat gebeurde er? Het passagiersvervoer was na enkele uren weer aan de bak terwijl wij met bevroren emplacementen en vastzittende wissels zaten. Dat was geen onwil van ProRail, maar zo was het denkkader gewoon, terwijl wij voorrang hadden moeten krijgen.

Als u ProRail, NS en het ministerie nog moet overtuigen, is er nog een lange weg te gaan…

Ja, maar het is ook een heel leuke weg. Ik heb die afgelopen twee jaar natuurlijk niet stilgezeten en ik denk dat we al veel banden hebben aangetrokken. En ik merk wel degelijk dat steeds meer mensen snappen dat wij echt iets anders doen dan reizigersvervoer.

Voorbeeld?

Ongeveer een jaar geleden was er een grote storing in het remsysteem van rangeercentrum Kijfhoek, waardoor de helft van de capaciteit uitviel. Ik heb gezien dat ProRail daar heel anders op reageerde dan vroeger. Zo kregen we de vraag welke treinen echt prioriteit moesten krijgen. Kijk, dan zijn we op de goede weg.

Bekijk het volledige interview: