Bij Bezorging Zonder Zorgen (BZZ) is iedereen welkom om te komen werken. ‘Wij geven iedereen een kans’, vertelt Domic, die sociologie studeerde en daarna veel met mensen werkte. ‘Zeljko en ik zijn beiden uit voormalig Joegoslavië gevlucht, wij kunnen ons goed inleven in anderen en schrikken niet snel. Ook mensen met een beperking zijn welkom. Dat ze willen werken, is voor ons het belangrijkste. Desnoods passen we ons daarop aan. We hadden iemand met een rijbewijs voor een auto met automaat. Die deed er alles aan om het gewone rijbewijs te halen, maar dat lukte niet. Ik zei dat dat helemaal niet erg was. Ook als fietser ben je volledig medewerker en net zo volwaardig.’
‘Wij hebben hier de regel dat je lachend naar en van je werk gaat’, vult Bosic aan. ‘Als je niet lachend kunt komen, kun je gewoon thuisblijven en je krijgt gewoon doorbetaald. Maar kom alsjeblieft niet werken die dag. Aan die regel moeten wijzelf ons ook houden. Daardoor hebben we wel al vijftien jaar dezelfde klanten en komen er alleen maar nieuwe klanten bij. Datzelfde geldt voor ons personeel. Ook stagiaires komen terug om hier te werken. Vier hebben zelf een eigen bedrijf opgericht. Voormalige personeelsleden bellen we nog weleens op als we erg omhoog zitten, die komen dan zonder problemen helpen.’
Toch is BZZ geen sociale werkvoorziening. ‘Wij zijn een gewoon commercieel bedrijf met tien tot vijftien fulltimers’, zegt Bosic. ‘We maken winst. Maar we willen goed met mensen en met de aarde omgaan en geen winst maken ten koste van alles.’ De gemeente Gouda vroeg Domic te komen vertellen hoe zij dat doen, een commercieel bedrijf runnen met mensen met een beperking: ‘Maar zo zien wij mensen helemaal niet. Iedereen die nieuw binnenkomt, heeft eerst begeleiding nodig. Wij kijken niet naar wat er niet kan, maar juist naar wat er wel kan. Als er dingen geregeld moeten worden, bespreek ik dat met de plaatser of begeleider van de werknemer en dan wordt het gedaan.’
Van groot naar klein
De meeste bedrijven beginnen klein en groeien naar buiten, bij BZZ gaat dat andersom, zegt Domic. ‘Wij spitsen steeds meer toe op lokaal. Voor betere dienstverlening en onderscheiding van de grote reuzen is lokaal beter. We begonnen zonder enige kennis van zaken en daardoor leerden we waardevolle en soms ook pijnlijke lessen. In die tijd werkten artsen en ziekenhuizen nog met fotorolletjes die we ’s nachts moesten afleveren. In zo’n nachtbezorging maakten we honderd stops voor één euro per stop. Totdat we ontdekten dat wij de vierde of vijfde schakel waren, wat betekende dat wij het werk deden maar er het minst aan verdienden. Want iedereen boven ons verdiende er al wat aan. Dat moest anders kunnen, besloten we.’
Bosic: ‘We kwamen in een ondernemersnetwerk van persoonlijke bezorgers terecht, waarin alles handmatig wordt gesorteerd. We doen dat onder andere met bloed, plantjes en gebak, en zorgen dat het heel aankomt. Dit netwerk bestaat uitsluitend uit Nederlandse bedrijven, dus al het geld blijft in Nederland en gaat niet naar aandeelhouders. Doordat we met tachtig ondernemers samenwerken, kunnen we voor dezelfde prijzen werken als transporteurs als PostNL en DHL. Wij bieden wel een extra stukje service. We bezorgen gemiddeld duizend pakketjes per dag en weten precies wanneer welke chauffeur waar is en welke pakketjes die heeft.’
Als er iets misgaat, is er ook meteen actie, zegt Domic. ‘Een mevrouw had trolleys uit Abu Dhabi besteld en die waren zoek. Ik was bereid om het vliegtuig te pakken om ze te gaan zoeken. Voor ons zijn de pakketten van waarde, niet alleen financieel. We begonnen als koeriersdienst, dat breidden we uit naar pakketten. Ons personeel praat met pakketten, dat is nodig om goede service te kunnen bieden. We groeiden, waardoor we op een gegeven moment een loods moesten huren. We zitten sindsdien op het terrein van het goede doelen-tankstation. Daarmee dragen we bij aan noodhulp. We weten zelf hoe nodig dat is. Van iedere liter die getankt wordt, gaan centen naar verschillende goede doelen. Zo draag je bij aan een betere wereld.’
Elektrische bakfiets
Om de missie te verbreden, wilde BZZ op een milieuvriendelijke manier de stad inrijden met een pallet of vijftig doosjes. Daarvoor leek een bakfiets de oplossing, maar die moest dan wel aangepast worden. ‘In 2017 ging ik met een fietsenmaker aan de slag om een geschikte fiets te maken’, aldus Bosic. ‘De voorkant kwam uit Scandinavië, de achterkant maakten we zelf. De fiets is elektrisch ondersteund. Hij was in 2019 klaar en we bezorgden het eerste pakket ermee heel feestelijk bij de burgemeester van Gouda. Het is daarna verder ontwikkeld tot een fiets waar twee rolcontainers inpassen. Dat is best uniek.’
Bosic vervolgt: ‘Nu hebben we twee fietsen die continu door Gouda rijden en ik geloof dat het in de toekomst alleen maar meer gaat worden. We hebben het emissievrij-certificaat. Daarnaast hebben we vijf busjes en twee bakwagens. Die laatste gebruiken we voor spoedwerk, bijvoorbeeld bouwmaterialen.’ Voor die laatste categorie zijn bakwagens de enige optie, vertelt Domic. ‘Denk bijvoorbeeld aan dakkappellen die niet geleverd zijn terwijl het dak al open is. Dan krijgen wij een telefoontje of we zo’n dakkapel met spoed op willen halen in de fabriek en willen afleveren. Dat doen we in Zuid-Holland.’
De elektrisch aangedreven fietsen zijn duurder dan een bus. ‘Zo’n fiets kost 20.000 euro. We zijn ook bezig met een hub in Gouda. Dat is mogelijk, maar daarvoor moeten we wel samenwerken met andere ondernemers. Velen wachten nog met de overstap naar emissievrij leveren tot het echt niet meer anders kan. Maar we verwachten dat in 2023 de hub er gaat komen. Dat trekt andere ondernemers dan ook weer over de streep.’
U las zojuist één van de gratis premium artikelen
Onbeperkt lezen? Sluit nu een abonnement af
Bent u al abonnee?