Transportopdrachten in het wegvervoer worden soms meer dan drie keer doorgeschoven. Vooral bij ladingschade of diefstal kan deze jungle aan onderaannemers voor nare financiële gevolgen zorgen bij de ladingaanbieder. Zou het doorschuiven beperkt moeten worden tot maximaal één onderaannemer om de aansprakelijkheid duidelijk te houden? Of beperkt dit juist de efficiëntie?