Behalve aan bananen wordt ook gedacht aan appelen en zogeheten exotisch fruit. Sea-Invest prospecteert daarvoor de Zuidamerikaanse markt, vooral Brazilie, zo wordt gezegd.
Sea Invest werd in Gent opgericht op 17 december 1990. Het bedrijf is meerderheidsaandeelhouder in de Andrew’s Fruit Wharf (AFW). In feite horen beide toe aan de in Gent beter bekende groep CBM, ofte wel Compagnie Belge de Manutention, ook wel eens de Groep Lalemant genoemd.
Het havenbestuur wees Sea-Invest een terrein toe van ruim 69.000 vierkante meter aan de westkaai van het Petroleumdok, een deel van het voormalige terrein van de Texaco-raffinaderij. Daarop bouwt Sea-Invest in een eerste fase een loods van 6.000 vierkante meter voor fruitbehandeling met geintegreerde palletiseermachines, twee koelcellen, een kleiner magazijn van 600 vierkante meter en een kantoorgebouw.
Op de kaai komen drie palletbruggen of palletveyors van hetzelfde type zoals Belgian New Fruit Wharf (BNFW) er vorig jaar nog vier plaatste op zijn terminal in Antwerpen.

Diversificatie

Wat bezielt de haven van Gent om een eigen fruitterminal op te zetten en daarmee in rechtstreekse concurrentie te komen met gevestigde, uiterst moderne en gesofisticeerde terminals in Antwerpen en Zeebrugge? (Om van Rotterdam, Hamburg en Bremerhaven nog maar te zwijgen.)
Volgens Ignace Dupont, hoofd van de commerciele dienst van het havenbedrijf Gent, moet de terminal worden gezien als een verdere diversificatie van het goederenpakket van de haven. Het vers fruit ligt volgens hem in het verlengde van de aanvoer en opslag van diepgevroren fruitsappen, een specialiteit waarmee Ghent Coolstore – ook al een dochter van CBM – zich sinds enkele jaren in Gent een keiharde positie heeft verworven.
Gent wil zijn deel van de nog altijd groeiende fruitconsumptie in Europa. Van de Vyvere verwacht veel van de ontwikkeling in Oost-Europa, meer bepaald in het voormalige Oost-Duitsland. “De Westduitsers verbruikten altijd al gemiddeld zo’n acht kilo bananen per jaar. In de DDR was dat minder dan 800 gram” , zegt hij.
Andrew’s New Fruit Wharf beschouwt een eerste contract van 150.000 ton bananen als een basis, waarop verder gebouwd kan worden met allerlei soorten exotisch fruit. Maar voor zijn afzet rekent AFW niet alleen op oostelijk Europa. Sea-Invest denkt ook goede kansen te hebben in het noorden van Frankrijk en dat dan in de ruimste zin, dus tot in Parijs toe, en zelfs in Groot-Brittannie. “Voor sommige Britse havens betekent dat beslist een bijkomende concurrentie” , zegt Dupont voorzichtig.
Daarmee noemt u toch precies dezelfde argumenten en potentiele afzetmarkten die ook Belgian New Fruit Wharf voor zijn fruitterminals in Antwerpen en Zeebrugge, en Noord Natie voor zijn nieuwe vestiging aan het Hansadok in Antwerpen naar voren schuiven?
Dupont: “De te verwachten groei van de consumptie is zo groot, dat er beslist nog plaats is voor een outsider als AFW. Het aantal meerplaatsen voor de reeferschepen in Antwerpen en Zeebrugge is berekend naar het aantal vaste klanten die deze goederenbehandelaars nu hebben. Het volstaat dat er iets fout loopt met het vaarschema van die schepen, dat zich aan die terminals meer schepen samen aanbieden dan daar tegelijk kunnen worden behandeld. In dat geval moeten die schepen met hun tijdgebonden lading toch naar elders uitwijken. Gent zal dan met zijn fruitterminal een goed alternatief kunnen zijn.”
Maar voor Groot-Brittannie ligt Zeebrugge toch zeker veel gunstiger dan Gent? En ook BNFW mikt met zijn terminal aan de kust precies op Engeland en Noord-Frankrijk, inclusief Parijs.
Dupont: “Wij hebben op het land dan weer een geografisch voordeel op Zeebrugge. Het meeste fruit wordt over de weg afgevoerd: de nieuwe AFW- terminal ligt als het ware bovenop de R4, die een rechtstreekse aansluiting geeft op de E17 en de E40. De afstand naar Parijs is korter vanuit Gent en zeker naar het zuidoosten van Europa en Duitsland. Bij de overzeese aanvoer van fruit vanuit Zuid-Amerika speelt bovendien dat verschil van enkele uren langer varen helemaal geen rol.”
“Natuurlijk is het zo dat voor AFW, net zoals voor BNFW en Noord Natie trouwens, de grotere afzet van bananen naar met name het oosten van Duitsland en Polen van tijdelijke aard is. De concurrentie van beter gelegen havens als Hamburg, Bremerhaven en Rostock zal op termijn voelbaar zijn. Maar toch denken wij ons deel daarvan blijvend te kunnen bemachtigen.”
De eerste pogingen van Gent enkele jaren terug om een nieuwe trafiek aan te trekken met bananen uit Nicaragua mislukten jammerlijk. Binnen de kortste keren was de haven die bananen kwijt aan Zeebrugge. Is dat gevaar nu ook niet aanwezig?
Dupont: “Wat u over die bananen uit Nicaragua opmerkt, is juist. Maar de zaken werden toen door het Gentse stuwadoorsbedrijf Stukwerkers Havenbedrijf NV fout aangepakt. Stukwerkers wilde het karwei klaren door een aanpassing van een bestaande installatie voor overslag van opgezakt graan. Die

tallatie met transportbanden was ontworpen voor alleen het laden van schepen. Stukwerkers liet die ombouwen voor laden en lossen van fruit. Dat heeft nooit behoorlijk gewerkt.”
“Na de economische boycot van Nicaragua door de Verenigde Staten werden de bananen die de VS niet meer binnen mochten, bovendien sneller en in grotere hoeveelheden dan verwacht naar Europa afgeleid. Omdat de ombouw van de transportbanden nog niet klaar was, heeft Stukwerkers toen dag en nacht gewerkt om de bananen met klassieke kranen aan de wal te krijgen. Dat leverde nogal wat schade op. Het resultaat was dat de importeur al gauw uitweek naar het voor de hand liggende alternatief dat BNFW in Zeebrugge was. Daar liep alles gesmeerd, zodat er voor de importeur geen reden was om later naar Gent terug te keren.”
“Maar dat zal AFW niet overkomen. Sea Invest bouwt een uiterst gesofisticeerde en moderne terminal met voldoende ruimte in de koelhuizen. In plaats van de nu al klassiek geworden cargoveyors met tobogan werd gekozen voor palletveyors. Daarmee worden de kartons op pallets uit het ruim gehaald, waardoor de produktiviteit aanzienlijk wordt opgevoerd.”
“Onze ondervinding is dat alles wat Sea Invest of CBM aanpakt, ook een succes wordt. Die onderneming gaat niet over een nacht ijs. Wij vertrouwen er op, dat dat ook het geval zal zijn met de nieuwe fruitterminal.”
Wordt AFW een nieuwe concurrent voor de fruithavens Antwerpen en Zeebrugge?
“Het eerste contract dat CBM nu op zak heeft, is een voor Europa volledig nieuwe trafiek. Wij proberen trouwens in de eerste plaats nieuwe vervoersstromen aan te boren, niet zozeer om bestaande trafieken van andere havens in binnen- en buitenland af te pikken” , zo besluit Dupont.

PETER GEURTS