Het provinciale bestuur schrijft gehoord te hebben dat Nederland, België en Duitsland binnenkort mogelijk tot een gedeeld standpunt komen op een ‘internationale ministeriële top’ over de spoorverbinding tussen Antwerpen en het Duitse Ruhrgebied. Bij de overleggen over dit onderwerp is de provincie Limburg echter op ‘grote bestuurlijke afstand’ gehouden, terwijl de eventuele komst van deze spoorverbinding de provincie en samenleving ‘enorm raakt’ en ‘grote impact heeft op mens, dier, natuur en ruimte in Limburg’, zo luidt de kernboodschap van de brief.

Nauwelijks meerwaarde

De overleggen die plaatsvinden, gaan over het zogeheten 3RX-tracé, een alternatief voor de oorspronkelijke IJzeren Rijn. De heractivering van de spoorlijn die in 1879 in gebruik werd genomen staat inmiddels niet meer op de agenda, onder andere omdat deze verbinding, die sinds begin jaren 1990 niet meer wordt gebruikt, dwars door een natuurgebied loopt.

Het 3RX-tracé wordt nu gezien als alternatief. Deze spoorlijn moet via Weert en Roermond lopen en buigt daarna af naar de Duitse grens via Venlo. Vooral in Vlaanderen is er animo voor een verbinding tussen de Vlaamse havens en het Ruhrgebied. Vanuit Nederland is er van oudsher veel verzet, omdat de voordelen voor Nederland van een dergelijke verbinding niet groot zouden zijn.

Ook Limburg benoemt nu dat er voor Nederland ‘nauwelijks meerwaarde’ uit de goederenverbinding voorkomt en refereert daarbij naar een kosten-batenanalyse uit 2018. Limburg stelt op basis van deze analyse dat de verbinding vooral voordelen oplevert voor België en Duitsland, terwijl de voordelen voor Nederland erg klein zijn. Volgens de provincie gaat de verbinding bovendien alleen voor doorgaande goederentreinen gebruikt worden. De spoorlijn loopt echter wel grotendeels over Limburgs grondgebied.

Betrokken

De provincie stelt daarom betrokken te willen worden bij de nu lopende gesprekken en benadrukt het belang van opbrengsten waar Limburg van profiteert. ‘Voor Limburg is de inzet dat er opbrengsten moeten zijn voor onze regio die de te verwachten hinder en overlast enigszins dragelijk maken’, aldus de brief. Men vraagt bovendien om ‘maximale inspanning om overlast en hinder te beperken’.