Toch zijn een paar conclusies wel te trekken, menen wij bescheiden te mogen opmerken. Toegegeven, als een doorwrochte consumententest schiet de onze misschien te kort. Elke koerier werd maar een kans gegeven. En al gaan negen van de tien zendingen zonder problemen, je zult dan net zien dat je die ene keer meedoet aan een test. Dat overkwam TNT Belgie en het Rotterdamse Speed’s Job Koerier. Zij kregen geen herkansing. Op basis van een mislukte opdracht mag natuurlijk niet worden gesteld dat zij niet deugen. Maar het blijft een feit dat ze die ene keer faalden. It’s all in the game. Over ‘game’ gesproken: misschien is ‘wedstrijd’ daarom wel een beter woord voor wat Nieuwsblad Transport heeft georganiseerd, dan ’test’.
Maar dan toch wel een wedstrijd die het een en ander aan het licht heeft gebracht. Om te beginnen het feit dat van de zes grote koeriers FedEx en UPS uberhaupt geen same-day-delivery service hebben. Dat vermelden ze niet in hun advertenties. De argeloze verlader die het telefoonboek of de Gouden Gids openslaat kan door de wervende teksten in verwarring raken. UPS prijst zijn ‘internationale spoedbestellingen aan’ en FedEx zijn ‘snelle en betrouwbare door-to-door service’. DHL biedt de service wel – al kwam dat in Belgie niet goed uit de verf – maar maakt daarbij zelf gebruik van een koerier. Curieus is verder dat de koeriersdiensten van de nationale posterijen, EMS, niet hetzelfde pakket hebben. In Belgie moesten we zelf naar het postkantoor. Daar voorzagen de spelregels echter niet in.
Wat betreft TNT en haar dochterbedrijf XP: duidelijk is wel dat het voor de klant weinig uitmaakt wie hij benadert. Behalve dan dat moeder een stuk duurder is dan dochter, althans in Nederland. Aan de vlekkeloze prestatie van XP in Belgie hangt merkwaardig genoeg een ander prijskaartje.
De prijs: eigenaardige verschillen geeft die te zien. Algemeen is het zo dat de overnight service de goedkoopste is gebleken. Voor same-day-delivery is de klant een stuk duurder uit. Maar wat te denken van de kloof van fl 200, die gaapt tussen de zelfde-dag-leveraars Bercar en DHL Nederland. Wat dat betreft lagen de prijzen van de overnight service aanmerkelijk dichter bij elkaar, ook al onderscheidt DHL zich ook hier in negatieve zin.
Dan de snelheid. Die is ons bijzonder meegevallen. Natuurlijk hoort bij een wedstrijd een winnaar, en in dit geval was dat XP Belgie, maar het verschil van tien minuten met nummer twee is natuurlijk niet groot. Sowieso hebben alle koeriers – althans degene die op dezelfde dag konden afleveren – de opdracht binnen vier uur volbracht. Niet een pakketje dat wel is opgehaald werd pas de volgende dag of helemaal niet afgeleverd. Van de vijf overnight- diensten ging alleen de snelheidsbelofte UPS Nederland de mist in.
Bijna niemand lijkt zich meer iets aan te trekken van de grens tussen Nederland en Belgie. Ruim een jaar voordat de Europese eenwording een feit is, overtreden de meeste koeriers de regels. Vooral de kleinere koeriers zien er geen brood in om in het douanekantoor met een klein pakketje van een relatief lage waarde tijd te verdoen. Zoals RR Roadrunner, die desgevraagd verklaart bij de grens ‘gewoon doorgereden’ te zijn. “Aangifte zou te veel tijd in beslag nemen. Als we niet duidelijk de opdracht krijgen om iets aan te geven, doen we het niet.” Een telefoontje naar de douane leert dat dit de houding van velen is. Een beambte legt uit dat officieel een formulier – Benelux 50 – moet worden opgemaakt, maar dat vrijwel niemand dat doet. “Maakt u zich maar geen zorgen als het niet gebeurt” , is zijn advies. Niettemin hebben EMS en UPS de formaliteiten wel vervuld. EMS bracht daarvoor fl 55 in rekening, bij UPS zat het in de prijs inbegrepen.
Holland-Belgie: een strijd die met elf voetballers vele malen is gestreden, maar tussen twee tientallen van koeriers nog nimmer. Op snelheid is het duel door Nederland op punten gewonnen. Maar qua prijs lieten de Belgen den’Ollanders ver achter zich: een gemiddelde van fl 173 tegen een gemiddelde van fl 231.