Het verhaal over de lemmingen, die hamsterachtige diertjes die bij tijd en wijle massaal zelfmoord plegen door van een rots te springen, schijnt te berusten op een dierkundige fabel. Hoe dat ook zij, deze dieren hebben het spraakgebruik verrijkt met een welkome analogie: als wij grote groepen mensen een gedrag zien vertonen dat lijkt te getuigen van een sterke drang tot zelfdestructie zeggen we al gauw dat deze medemensen iets weg hebben van lemmingen.