Nu en dan worden onze havens opgeschrikt door ‘arbeidsonrust’. Havenwerkers, vroeger mochten we hen arbeiders noemen, nemen het ineens niet meer.

Soms ‘pikken ze het niet meer’, wat nog een gradatie ernstiger schijnt te zijn. Ze hebben het ‘helemaal gehad’ met de ‘havenbaronnen’, stellen een ultimatum en als dat is verlopen wordt hun ‘gerechtvaardigde eisen’ kracht bijgezet met het uiterste actiemiddel, de werkstaking voor onbepaalde tijd.