Claude proefde, tilde zijn oude wenkbrauwen op en zei: ‘Pas mal. Waar heb je die vandaan?’ Ze tikte nijdig met haar hakjes op de grond. ‘Uit Pouilly-sur-Loire natuurlijk. Maar daar gaat het nu niet om. Mijn probleem is dat wegvervoerders claims indienen wegens schade die ze door de sneeuwchaos van begin deze maand zeggen te hebben geleden.’

Claude verslikte zich bijna in zijn tweede slok. ‘Ici’, vroeg hij, ‘chez nous?’ Louise maakte zichzelf een espresso. ‘Dat nog niet’, zei ze. ‘Maar vervoerders in Parijs en omgeving zeggen zestig miljoen euro schade per dag te hebben gehad en willen die nu vergoed krijgen van de overheid. In ons dorp voorzie ik ook claims, bijvoorbeeld van Charles Renault, met z’n twee melkwagens, die even niet konden uitrijden door de sneeuw.’

‘Absurd’, oordeelde Claude. ‘Wat kan de overheid doen aan het weer? En dan nog, s’il fait beau, gaan vervoerders dan meer betalen?’ Louise poetste met een doekje de zinc schoon. ‘De overheid’, zei ze, ‘heeft wel een zorgplicht. In Nederland is daar heel wat gedoe over. Mag je als transportondernemer of verlader je chauffeurs de weg op sturen bij windstoten van 120 kilometer en meer? Of moet dat van hogerhand worden verboden?’

Louise maakte voor beiden een tosti. ‘Vroeger’, herinnerde Claude zich, ‘raakte ik wel eens bijna ingesneeuwd als we naar de Alpen reden om te skiën. Sneeuwkettingen hielpen niet meer. Had ik mijn schade kunnen verhalen op de wegbeheerder? Die was met man en macht bezig de pas berijdbaar te houden. Het was eigenlijk wel spannend, want wat moesten ik en je moeder, de oude Marie? Rustig wachten. We hadden altijd een fles cognac op de achterbank en een onderweg gekocht stokbrood.’

‘Je hebt gelijk’, vond Louise. ‘Je kunt overheden niet aansprakelijk houden voor de weersomstandigheden zelf, maar hooguit voor de informatie daarover. Misschien moet je bij extreem weer het wegvervoer verbieden. Eigenlijk had Charles Renault wel gelijk, toen hij zijn melkauto’s niet liet rijden. Dat zal ik hem straks in de gemeenteraad ook mededelen. Verstandig, Charles, zal ik zeggen, maar niks schadevergoeding.’ Ze schonk Claude nog een glaasje Pouilly in, ‘sur-Loire’.