Waar normaliter het kip-en-ei-probleem wordt gezien als belemmering voor een transitie, is hier sprake van een kip die niet eens eieren kan leggen. De overheid dwingt af dat winkeldistributeurs elektrificeren door het instellen van zero-emissiezones, maar hoe moet die winkeldistributie plaatsvinden als vrachtwagens niet opgeladen kunnen worden? Door de problemen op het stroomnet komen de plannen voor die zero-emissiezones in de grote steden op losse schroeven te staan.

Het kan niet zo zijn dat de overheid hier de bal bij de individuele transporteurs laat liggen. Diezelfde overheid is namelijk verantwoordelijk voor de infrastructuur. Er moet daarom zo snel mogelijk duidelijkheid komen over de planning en de (on-)mogelijkheden, gevolgd door een realistisch pad in de transitie naar zero-emissie stadsdistributie. Zolang dat er niet is, is de overheid niet in de positie om verduurzaming bij ondernemers af te dwingen.

Het is bovendien niet alleen de logistieke sector die hiervan de gevolgen ondervindt. Het vestigingsklimaat in beide provincies komt zwaar onder druk te staan door het gebrek aan stroom. De beschikbaarheid van elektriciteit is tegenwoordig essen­tieel. Wie wil er nu een fabriek of distributiecentrum openen op een plek waar hij geen zware stroomaansluiting kan krijgen? Upgraden van het netwerk schijnt zeker vijf tot tien jaar te duren, waarbij individuele aanvragers niet eens harde garanties krijgen. Het kan toch niet zo zijn dat alles die hele tijd stil ligt?

Het is nu aan het kabinet om zo snel mogelijk een coördinator te benoemen die dit probleem gaat aanpakken. Die aanpak mag beginnen met een drastische verkorting van de jarenlange vergunning-trajecten voor de aanleg van nieuwe net-infrastructuur. Want zonder elektriciteit staat alles stil. Een alternatief is er nog niet.