Het Havenbedrijf heeft in het verleden een groot risico genomen door voor veel geld, 100 miljoen euro, de CER alvast aan te leggen, zonder op voorhand harde afspraken te maken over gebruik en financiering door de containerterminals. Er is jarenlang gesteggeld over de manier van transporteren – bemand of onbemand, via terminaltrekkers of vrachtwagens – en over wat het gebruik ervan zou moeten kosten. Een van de zorgen was, dat de ene overslagterminal meer belang heeft bij de baan dan de andere. Mede daardoor ligt de Container Exchange Route er al ruim een jaar lang leeg bij. Kennelijk zagen de meeste terminals nut en noodzaak er toch minder van in, of hadden ze geen zin om een concurrent te helpen die meer baat heeft bij de asfaltbaan.

Door niet te kiezen voor één vaste exploitant en de terminals gebruik te laten maken van eigen vervoerders, is de voertuigkeuze aan de partijen zelf. Elk bedrijf kan dus kiezen voor het type waar zijn eigen interne systemen het best mee kunnen omgaan. De baan moet zichzelf nu terugverdienen voor het Havenbedrijf door tolbetalingen van de gebruikers. De vraag is echter of de bezetting hiervoor uiteindelijk hoog genoeg gaat zijn. Een teken aan de wand is dat een grote partij als APM Terminals nog altijd niet bij de ‘meest geïnteresseerde partijen’ hoort.

De relatie en verstandhouding tussen Havenbedrijf Rotterdam en de terminals zal met deze kwestie ongetwijfeld een deukje hebben opgelopen. De CER is nota bene ooit bedacht op verzoek van de terminals. Het Havenbedrijf zal bij een volgende keer ongetwijfeld wat meer zekerheden van de markt vragen bij een dergelijke grote investering. Nu moet de havenbeheerder maar hopen dat de interne baan dermate grote voordelen biedt voor de terminals, dat ze de uitwisseling van honderdduizenden containers toch via de nieuwe asfaltweg laten gaan. Het toltarief van 5 euro per voertuig tot en met 4 teu en 17,50 euro per voertuig voor 5 tot en met 10 teu zou daarvoor geen grote belemmering moeten zijn.

Hoewel de investering waarschijnlijk niet direct door het Havenbedrijf terugverdiend zal worden en ook de beoogde een miljoen teu per jaar niet snel gehaald zal worden, zal de interne baan ongetwijfeld nuttig zijn om de interne congestie op de Maasvlakte te verminderen. Daar zal zowel de hele logistieke markt als de concurrentiepositie van Rotterdam van profiteren.