Sinds deze week is er een verbod op import van ruwe olie uit Rusland en vanaf februari is ook de import van Russische aard­olieproducten, zoals diesel en kerosine, verboden. Nederland heeft een brandstofvoorraad van negentig dagen, meldt het ministerie geruststellend. Maar in het geval van een tekort zal de dieselprijs door het dak gaan en ontstaan lange rijen bij de tankstations. Bovendien is de verwachting dat in geval van echte tekorten eerst de zuidelijke Europese landen in de problemen komen, en talloze internationale wegtransporteurs uit Nederland moeten ook daar tanken.

Veel Nederlandse raffinaderijen zijn ingesteld op Russische olie. Overschakelen op een andere soort kost veel tijd en geld. Het ministerie van Economische Zaken en Klimaat werkt weliswaar aan een Landelijk Crisisplan Olie om de brandstof te verdelen bij een tekort, maar aannemelijk is dat defensie en de supermarktbevoorrading daarbij bovenaan de lijst staan en dat de rest van de sector misschien wel op een houtje moet bijten.

Het is verbazingwekkend dat de internationale olieprijs momenteel nog altijd een dalende trend vertoont. Rusland zou het de internationale gemeenschap immers zomaar nog moeilijker kunnen maken door de olie-export uit bijvoorbeeld Kazachstan, een belangrijke leverancier voor de EU, stil te leggen. Een groot deel van die olie-export gaat via pijpleidingen over Russisch grondgebied.

Te prijzen valt dat de EU en de Nederlandse regering proberen het verdienmodel van de Russische economie te saboteren vanwege de oorlog in Oekraïne. Zulke agressie waarbij al meer dan honderdduizend doden gevallen zijn, kan niet onbeantwoord blijven. Het is echter wel goed om daarbij te blijven beseffen wie nou precies van wie afhankelijk is. Als de Nederlandse en Europese economie stilvallen vanwege de door onszelf ingestelde sancties, steken we een spaak in eigen wiel. Een deel van de chemische industrie ligt daadwerkelijk al een tijdje stil vanwege de hoge gasprijs.

Als de prijs die onze economie betaalt té hoog wordt, zal de steun van de bevolking voor militaire steun aan Oekraïne snel kunnen afnemen, en dan kent deze oorlog alleen nog maar meer verliezers. Behalve dan onder sluwe handelaren die precies weten hoe sancties omzeild kunnen worden. Die zorgen er dan misschien wel voor dat de Europese economie via slinkse wegen alsnog van voldoende brandstof wordt voorzien, maar het is de vraag wat de EU én Oekraïne daarmee onderaan de streep opschieten.