Veel rotter worden de appels niet dan de transportbedrijven Lukmaz, Agmaz en Imperia, die de stakende chauffeurs al maanden niet hun volledige loon hebben uitbetaald. De zaak kwam vorige week tot een surrealistische apotheose toen de eigenaar van de drie vervoerders vanwege de actie een knokploeg in een pantservoertuig op de kamperende truckers afstuurde.

De zaak laat de Duitse en Europese politiek niet onberoerd. De Bondsdag eist inmiddels van de regering in Berlijn dat er betere regels en meer handhaving komen om deze vorm van uitbuiting tegen te gaan. Ook het Europese Parlement heeft zich al solidair getoond met de stakers in Grafenhausen.

Volgens Europese regels moeten gedetacheerde chauffeurs uit een ander EU-land voor hetzelfde werk minimaal dezelfde beloning krijgen als hun collega’s in de lidstaat waar de werkzaamheden worden uitgevoerd. Dat geldt onder meer voor cabotage en het zogenoemde ‘derdelandenvervoer’ – transport tussen twee lidstaten of tussen een lidstaat en een derde land, die niet het vestigingsland zijn van de ondernemer die dat vervoer verricht. Deze detacheringseisen moeten sociale dumping en onderbetaling van buitenlandse truckers tegengaan.

Uit cijfers van het ministerie van Justitie en Veiligheid blijkt dat er in Nederland meer dan 300.000 chauffeurs uit andere landen gedetacheerd zijn, waarbij transportbedrijven uit Polen het grootste aandeel hebben. Dat is een enorm aantal en des te bevreemdender is het dat Nederland de Europese detacheringsregels, die vrijwel alle andere lidstaten al lang en breed hebben doorgevoerd, hier nog niet heeft omgezet. Dat de invoering zo lang duurde, komt doordat de nieuwe regels erg ingewikkeld zijn, stelde minister Karien van Gennip vorig jaar.

Deze week werd duidelijk dat ons land vanwege dit getalm door de Europese Commissie voor de rechter wordt gesleept. Terecht maakt Brussel zich grote zorgen over het feit dat gedetacheerde truckers uit het buitenland in ons land min of meer vogelvrij zijn verklaard. De nieuwe detacheringswet heeft immers als doel om eindelijk eens duidelijkheid te bieden over hoe om te gaan met gedetacheerde werknemers in het wegvervoer. Zonder de nieuwe regels blijft dat een kwestie van interpretatie en ligt uitbuiting van de werknemers op de loer.

De vogelvrije status van buitenlandse chauffeurs blijkt ook uit cijfers die deze week naar buiten kwamen over de handhaving op het wegvervoer door de ILT. De controle op buitenlandse trucks is en blijft in ons land zo marginaal, dat het nog maar de vraag is of taferelen zoals in Grafenhausen überhaupt aan het licht zouden komen. Het is dus niet voor niets dat de belangenbehartigers van de chauffeurs, de vakbonden, zich genoodzaakt zien om zelf truckparkings af te gaan om misstanden aan te kaarten. Nederland zet zich daarmee te kijk in Europa. Het is nu echt tijd dat het kabinet dit onderwerp serieus gaat nemen.