Mkb-bedrijven zijn alweer even bezig met het terugbetalen van de belastingschulden die de afgelopen corona-jaren waren opgebouwd. Zij hoefden een behoorlijke periode geen loonbelasting af te dragen, wat voor de liquiditeit een zegen betekende. Maar die achterstand moet nu weer ingehaald worden, en daardoor nemen de risico’s voor de logistieke sector toe. Het aantal faillissementen is over de hele economie alweer aan het stijgen. Een goede check van je partners en klanten om te voorkomen dat je zelf gedupeerd wordt door iemand die op de fles gaat, is daardoor weer extra belangrijk.

Je hoort ook overal in de wandelgangen dat logistieke dienstverleners op zoek zijn naar klanten met lading omdat de bezettingsgraad sterk is gedaald. Waar de afgelopen jaren iedereen blij was als het überhaupt lukte om in elk geval de vaste klanten goed te bedienen – iets wat vanwege personeelstekorten niet altijd makkelijk was -, hoor je nu dat het overal te rustig is.

Voor de sector is het te hopen dat we te maken hebben met een regulier dal door het bullwhip-effect. Als dat het geval is, zal het ladingaanbod straks wel weer aantrekken. In de nasleep van corona hebben bedrijven veel voorraden opgebouwd om niet te veel last te krijgen van eventuele verstoringen in de logistieke keten. Mede omdat het door de lage rente relatief goedkoop was om al die extra voorraden op te bouwen, namen verladers alvast een voorschot op nog te behandelen lading van aankomende maanden, waardoor alle warehouses vol kwamen te liggen. Maar nu de rente in rap tempo is gestegen, gaan ook de financieringslasten omhoog, dus bouwen de bedrijven weer voorraden af en wordt er tijdelijk minder geïmporteerd uit het Verre Oosten. Bovendien dreigt er tegelijkertijd een economische afkoeling, eveneens door de gestegen rente en de bijbehorende financiële onzekerheid, waardoor een groot deel van de verladers maar even pas op de plaats maakt.

Voor een gezonde sector kan het geen kwaad dat het een paar maanden rustiger is op de werkvloer. Het was de afgelopen jaren immers zo druk dat het personeelstekort bij sommige bedrijven echt problematisch werd. Er zal nu een wat beter evenwicht ontstaan in de relatie tussen werkgever en werknemer. Er komt minder druk op de werknemer om maar zoveel mogelijk af te handelen in zo kort mogelijke tijd. De werkgever zal de komende maanden minder snel geconfronteerd worden met looneisen van 15% en bijbehorende stakingsdreigingen.

Kortom: het lijkt erop dat er voor iedereen een beter werkklimaat ontstaat. Al moet de balans natuurlijk niet té ver doorslaan. Want een economische depressie, daar zit niemand, werkgever noch werknemer, op te wachten.