Een deel van het geld, 4.000 euro, was volgens het Duitse vakblad DVZ bestemd voor een chauffeur die goederen voor de Oostenrijker vervoerde. De rest van het geld is gelijk verdeeld onder de overige 90 chauffeurs van Agmaz, Lukmaz en Imperia Logistyka. De goederen uit de vrachtwagen zijn daarna overgedragen aan de expediteur, die volgens DVZ eigenaar is van een middelgrote onderneming.
‘Nu is het tijd voor de grote vissen uit de industrie om dit voorbeeld te volgen en te laten zien dat hun mensenrechtenbeleid meer is dan een vodje papier’, zegt Edwin Atema, die de chauffeurs vertegenwoordigt. Atema maakte eerder bekend dat de chauffeurs onder meer rijden voor multinationals als DHL, Red Bull, Ikea en Audi. Hij bestempelt de staking als de ‘langste staking in de geschiedenis van het Europese wegtransport’.
And the first money flew out of the Grafenhausen-human rights breaches-supply chain to the drivers. This is now a fact. Now its time for the big fish from the industry to follow this example and show that their human rights policy is more than a piee of paper: “Shag za shagom”. pic.twitter.com/UfV3ehRork
— Edwin Atema (@AtemaEdwin) August 31, 2023
Het is voor het eerst in zes weken dat de stakers uit Oezbekistan, Georgië, Kazachstan, Oekraïne, Tadzjikistan en Turkije geld ontvangen. De eigenaren van de transportbedrijven, het Poolse echtpaar Lukasz en Agnieszka Mazur, betaalden in het begin van de staking een tiental chauffeurs, maar houden de hand nu op de knip. De stakende truckers zouden in totaal nog meer dan een half miljoen euro tegoed hebben van hun baas.
Arbeidsinspectie
In juni voerde de Poolse arbeidsinspectie een controle uit in het hoofdkantoor van Mazur, bleek uit navraag van de website Trans.info. Uit de papieren die de inspectie inzag, werd duidelijk dat de werknemers wel betaald werden, maar voor veel minder uren dan ze daadwerkelijk werkten. De arbeidsinspectie zou vervolgens tachograafdata opgevraagd hebben bij Mazur, maar de eigenaar leverde die maar deels of beschadigd aan.
Dieren
Mazur zelf heeft de stakers ondertussen aangeklaagd voor afpersing. Atema neemt het Mazur kwalijk dat hij zijn onvrede over de staking wel bij het Duitse Openbaar Ministerie spuit, maar geen contact opneemt met zijn werknemers. Atema besloot daarom ter informatie een brief naar het OM te sturen waarin hij de omstandigheden van de stakers uit de doeken doet.
In de brief schrijft hij dat de chauffeurs soms al maanden aan een stuk in hun vrachtwagens verblijven, wat verboden is volgens het Europese mobiliteitspakket. ‘De hele situatie toont aan, dat de ondernemingen hun chauffeurs als dieren behandelen’, schrijft Atema.
