De Denen zijn niet de enigen die hun capaciteit fors uitbreiden. Binnenkort vervangt de Singaporese rederij APL in loop 7 in het Verre Oosten de 9.200 teu ‘APL Miami’ door de veel grotere ‘APL merlion’ van 14.000 teu. Daarnaast is China Shipping de concurrentie aangegaan met Maersk wie het grootste containerschip mag varen. Waarschijnlijk krijgen de Chinezen nog dit jaar de ‘CSCL Globe’ van 19.000 teu opgeleverd.

De capaciteitsuitbreiding wordt met argusogen gevolgd, omdat die direct gepaard gaan met nauwere banden binnen allianties tussen verschillende rederijen. Vanochtend uitte Frans Hoyer, analist van Jyske Bank in het Financieele Dagblad, zijn zorgen over de enorme containercapaciteit, omdat de wereldhandel nagenoeg volledig via containers verloopt. Het containertransport zal dus ook niet sneller groeien dan de gestaag stijgende wereldhandel.

Hoyer ziet P3, de alliantie tussen Maersk, MSC en CMA CGM, omdat door de overcapaciteit de tarieven verder onder druk komen en rederijen zelf niet in staat zijn de prijs te bepalen. Dat is namelijk verboden volgens de kartelautoriteiten.

Twee weken geleden publiceerde Macquarie Equities Research, onderdeel van de Australische fondsbeheerder Macquarie Equities Group, een onderzoeksrapport over Maersk Line, waarin wordt geconcludeerd dat Maersk prima zonder P3-partners kan.

Volgens het rapport zal Maersk ook zonder de twee potentiële P3-partners volop profiteren van de schaalvoordelen dankzij de oplevering van de Triple E-schepen. De gemiddelde capaciteit die Maersk tussen Azië en Europa inzet, stijgt daardoor van 9.300 teu afgelopen jaar naar 14.100 teu eind 2015. Binnen de P3-alliantie die eind volgend jaar operationeel moet zijn, is die gemiddelde capaciteit met 14.200 teu maar een fractie meer.